ศิลปะแบบโรแมนติก (ROMANTICISM)
ศิลปะแบบโรแมนติก (ROMANTICISM)
เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงแนวคิดต่างๆ ซึ่งเป็นผลมาจากสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการ (Renaissance) ทำให้ผู้คนในยุโรปมีความคิดที่สร้างสรรค์และเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น เมื่อเข้าสู่สมัยใหม่จึงเกิดศิลปะซึ่งมีความโดดเด่น สวยงาม และมีความเป็นเอกลักษณ์แตกต่างกันมากมาย
ศิลปะแบบโรแมนติก (Romanticism) หรือแบบจินตนาการนิยม เกิดขึ้นในในยุโรปตะวันตก ตอนปลายคริสต์ศตวรรษที่18 ต่อจากศิลปะแบบนีโอ-คลาสสิก เป็นศิลปะที่เน้นอารมณ์ความรู้สึกสะเทือนใจ เร้าใจ แก่ผู้พบเห็น และธรรมชาติ โดยมีความเชื่อว่าคุณค่าของศิลปะเกิดจากอารมณ์ของผู้ชมและผู้สร้างสรรค์ โดยมากแนวคิดของศิลปะในยุคนี้จะสะท้อนออกมาในงานศิลปะแบบภาพวาด ดนตรี และวรรณกรรม
งานศิลปะแบบโรแมนติกได้รับอิทธิพลมาจากการเปลี่ยนแปลงการทางเมือง สังคม และเศรษฐกิจในสมัยนั้น และความคิดแบบเสรีประชาธิปไตย โดยเฉพาะเหตุการณ์การปฏิวัติในฝรั่งเศส การปฏิวัติอุตสาหกรรม จึงส่งผลให้ชาวยุโรป ละทิ้งเหตุผลตามแบบนีโอ-คลาสสิกที่ยึดติดกับเหตุผล แล้วหันมาทำตามอารมณ์ความต้องการ และความรู้สึกของตนเองอย่างเสรีมากขึ้น
งานจิตรกรรมสมัยโรแมนติกนี้เน้นการใช้ สี เส้น การแรเงา ที่รุนแรง มุ่งให้เกิดความสะเทือนอารมณ์