ใช้ชีวิตอย่างมีศิลปะ...

(Photo credit : Playbuzz)
 
 
 
 
 
 

ใช้ชีวิตอย่างมีศิลปะ...


Pablo Picasso กล่าว “เด็กทุกคนเป็นศิลปิน แต่ปัญหาคือ เมื่อเราโตขึ้นทำอย่างไรจึงจะเหลือความเป็นศิลปินอยู่”


                ชีวิตคือศิลปะ ศิลปะคือชีวิต คงปฏิเสธไม่ได้ว่า ทุกวันนี้ศิลปะแทรกซึมซอกซอนไปทุกอณูการใช้ชีวิต ทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว ทั้งการพูด ความคิด การเดิน การนั่ง การเต้นรำหรือแม้กระทั้งการร้องเพลง อาจรวมไปถึงการอดิเรกที่ชอบ การใช้เวลาอยู่กับครอบครัว นอกจากนั้นยังมีสารพัดวิธีในการ “ระบายชีวิต”ให้สดใสในแบบ สุขที่เราอยากจะเป็น



                เมื่อเราเด็ก เราสนุกกับการใช้จินตนาการแต่งแต้มงานศิลป์ แต่เมื่อหลายคนโตขึ้นเราถูกสังคมเบื้องหน้า ฉาบไว้ในกรอบต้องทำต้องเป็น ในแบบที่ควรจะเป็น จึงไม่ได้ปล่อยจินตนาการใช้ความคิดในแบบที่ใจต้องการ


           


(Photo credit : moreposter.de)



ชีวิตคนเรามันสั้น ฉีกกฎแหกกรอบเสียบ้าง ลืมให้เร็ว จูบให้นาน รักอย่างจริงใจ หัวเราะให้สุดเสียง ยิ้มให้กับความจริงแม้มันจะโหดร้าย เพื่อค้นหาความจริงที่แท้ที่สุดในชีวิตให้อย่างเต็มที่ อย่าคาดหวังอะไรกับชีวิตมากเกินไป ชีวิตไม่มีสูตรสำเร็จที่ตายตัว ยอมรับในความไม่สมบูรณ์บ้าง ลองเดินออกในเส้นทางสายใหม่ มันอาจมีอะไรค้นหาในแบบฉบับที่ตัวเองต้องการ สร้างสเตปของตัวเองขึ้นมา เอาในแบบที่สุขสำเร็จในชีวิต ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน


                เพราะถ้าคุณมัวแต่เดินเส้นทางซ้ำๆ ย้ำทางเดิมๆ แน่นอนว่า..คุณจะไม่พบทางสายใหม่ได้เลย

                ออกมาทำ ออกมาเป็น ในแบบที่ควรจะเป็นดีกว่ามั๊ย


                “ทุกสิ่งมีความสวยงามในตัวมัน เพียงแต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมองเห็นมันได้” ขงจื๊อได้กล่าวไว้


 ชีวิตเราก็เช่นกัน เรื่องทำเลือกใช้ชีวิตในความงามที่ตัวเองแต่งแต้มมันออกมาเถอะ ใช้แรงบันดาลใจในการขับเคลื่อนชีวิต เราไม่อาจหาคำตอบให้กับตัวเองได้ทุกวัน ว่าทำไปเพื่ออะไร...แต่จงเคลื่อนไหวต่อไปเพื่อเติมเต็มให้ชีวิตมีความหมาย มากกว่านี้

(Photo credit : everywritersresource.com)


 


เพราะชีวิตถ้าไม่ใช้..ไม่ใช่ชีวิต อย่าปิดกั้นตัวเองจนกลายเป็นคนคนธรรมดา หยุดกับที่ จะแคร์อะไร ใครจะทำไม หากความแปลก แตกต่างที่เราสร้างขึ้นมา มันไม่ได้ก่อให้เกิดความแตกแยก แต่มันทำให้ค้นพบเส้นทางใหม่ วิถีชีวิตใหม่ๆ ที่ไม่ได้ถูกกรอบสังคมบีบรัด ต้องเป็นแต่แบบนั้น

 เราเลือก “สุข” ให้ชีวิตตัวเราเองได้

 

 

จงอย่าลืมว่า “คนเราเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน” ศิลปะการใช้ชีวิตของแต่ละคนย่อมแตกต่างกัน ทุกคนต่างมีสไตล์เป็นของตนเอง บางคนอาจชอบเรียงง่าย บางคนอาจชอบเก่าๆ แบบคลาสสิค บางคนอาจชอบโมเดรินทันสมัย บางคนอาจเหลี่ยม บางคนอาจกลม ทุกอย่างหากมองให้เป็นศิลปะ มันก็ล้วนเป็นศิลปะ เพราะมันไม่มีรูปแบบหรือคำจำกัดความตายตัว อยู่ที่เราจะเลือกอยู่กับมันอย่างไร

 

                อย่าซีเรียสเคร่งเครียดกับชีวิตนักเลย ชีวิตไม่จำเป็นต้องตามตารางไว้เป๊ะ ปล่อยพันธนาการ ผ่อนคลายชีวิตไม่หย่อนหรือตึงเกินไป มาใช้ชีวิตอย่างมีศิลปะกันดีกว่า ชีวิตถึงจะเป็นชีวิต

 


(Photo credit : The Jealous Curator)